nereye dönsem şiir
nereye dönsem avuç dolusu gülümseyişin
kundak kıvamında taze bir veda
gözbebeklerimden damlamakta
ve sen üstüne göğü giyinip çıkıyorsun şehirden
bir kız çocuğunun rengi solmuş eteklerinden
uzak denen o yerlere göç etmekte ellerin
ölüm habercisi gibi kulaklarımda dolaşan mülteci sesin
özgürlük diyor biri
elinde pahalı bir şarap ile devrim dedi öteki
saksıda büyüyen roka
biraz dua ve gökkuşağı tadında
ben şiirleşiyorum bir bardak demli çayda
sana rastlarım diye bir satır aralığında ...
mağaradaki örümcek,
Kerbala da su şırıltısı,
Ebu Zer, Musab ve Zeyd
Francis Bacon ve Descartes
konuşulacak bunca şey
sana anlatacağım onca fikir varken
susmak senin ardından
göğü yetim
denizi öksüz bir şehir
çay değil bu içtiğim zehir...
içimdeki çocuk döner dolaşır bir avuç intihar bulur
sen bilmiyorsun göze göz dünya kör olur...