Tağut;
Doğru ve güzel olan yanlış ve çirkin olandan ayrılmıştır:
İman katirden, hak da batidan ayrılmıştır.
Tâğutları inkar edip: Buradaki tâğuttan kastın
şeytan olduğu söylenmiştir.
Bir görüşe göre tâğut Allah dışında ibadet edilen her şeydir,bir diğerine göre insanın kendisiyle haddi aştığı her şeydir.
Allah’a iman eden kimse kopmayacak sapasağlam bir kulpa tutulmuştur:
Dinde sağlam bir bağa tutunmuştur:
"el-uretu’l-vuska” kişiyi Allah’ın rızana ulaştıracak olan her türlü sebep olduğu söylenmiştir.
Allah işitendir,bilendir.(256)
Semi’dir,senin onları islam’a çağırmanı işitir; Alimdir,onların iman etmesi konusundaki hırsını bilir.
Allah iman edenlerin velisidir:
Yardımcısıdır "Onlar seven anlamındadır" diyenler olduğu gibi ‘Onların işlerini üstenip başkasına bırakmayandır" da denilmiştir.
Hasan Basri "Hidâyet verendir" der.
Onları karanlıklıklardan aydınlığa çıkarır:
Yani onları küfürden imana çıkarır.
el-Vakıdi şöyle der:
"Kur'ân'da karanlk ve nur ifadesiyle küfür ve iman kastedilmiştir.
Sadece En'âm suresindeki "karanlıkları ve nuru yaratandır" âyeti hariçtir,burada kastedilen gece ve gündüzdür." Yolunun seçilemeyip karanlık olması dolaysıyla küfür karanlık olarak;yolunun aydınlık ve net olması dolaysıyla da islâm nur olarak isimlendirilmiştir.
Kâfirlerin velileri ise tağutlardır:
Tâğut kelimesi müzekker, müennes,
tekil veya çoğul olsun aynı şekilde gelir.
Tekil olarak kullanımına delil şu âyetti:
"Tağutun hükmüne başvurmayı istiyorlar, oysa onu inkâr etmeleri emredilmişti..."(Nisa,60)
Müennes olarak kullanımına delil şu âyettir:
"Tağuta ibadet etmekten kaçınanlar..."(Zümer,17)
Çoğul kullanımı ise Bakara sûresindeki bu âyette geçmektedir: "Onları nurdan (aydınlıktan ) karanlıklara götürürler.."
Sayfa 443 - 1.kitapKitabı okuyor
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.