Doğuştan kör insan güneşi, ayı, yıldızları, gezegenleri görmez ve kör cahilliğinden "Görülecek hiçbir şey yok" der.
Ancak kör adamın haline acıyan büyük bir hekim Himalayalara gider, orada bir aşağı bir yukarı araştırır durur.
Dağdan dört çeşit bitki toplar; bütün renk, tat ve sınıfta türlü türlü şifalı otlar! Bunları kullanmayı düşünür.
Onları uygulamaya başlar; birini kör adama çiğneyerek verir, diğerini ezerek; bir başkasını da adamın vücudunda iğneyle delik açarak verir.
Adamın gözleri açılır, güneşi, ayı, gezegenleri ve yıldızları görür ve anlar ki daha önce söyledikleri tam bir cehalet eseriymiş.
Aynı bunun gibi, doğuştan beri cehalet körlüğü içinde olan insanlar dünyanın karışıklığı içinde yaşarlar, çünkü neden-sonuç çarkını ve keder yolunu bilmezler.
Sayfa 138
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.