Halk korkmustu. Dert yanmak, derdini halka anlatmak, Rabbini insanlara şikâyet etmekti. Sordum: "Bu şikâyetler size ne gibi fayda sağlar?" Cevabini verdim: "Onlar size fayda sağlamaz. Kendi başlarina kimseye zarar da veremezler. Onlara itimat ederken Hakk kapisina ortak etmis olursun." Halka gitmek, halk kapisindan medet ummak insani Hakk kapısindan uzaklaştırır. Tevhidî yaklaşımdan uzak her şey celal ile beni titretirdi. "Bu yüzden Hakk'in gazabina çarpilirsinu dedim Musibetleri halka şikâyet eden insanın kalbine perde iner Bugday tenim kızarmıştı. Ellerimi cemaate doğru uzatarak devam ettim: "Musibet cevhere benzer. Arş hazinesi olan bu cevherin ortaya çikmass, musibetin halk ile paylaşılmadan kalpte Hakk ile sirra cristirilmesiyle olur. dar Nasil Hakk'ın verdiği nimetler halkın nazarina gelmemesi için saklanırsa Hakk'in verdiği sıkıntilar da halktan sir perde siyle gizlenirse, halkin diline düşmez, 'ay yazık, vah yazık' gibi süzlerle ärselenmez, halk kul ile Rabbi arasinda neler oldugunu bilmezse musibet, Arş cevherine dönüşür. Halkın diline dü sen musibet Hakk'in cevherine eremez, kömür mesabesinde kalip yalnizca sikimtisinı insana yükler. Çünkü musibeti halka anlatmak itirazdır.
Sayfa 173Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.