sessiz, dört duvarlar.
çiçekli, çatılar.
soğuk, evler.
adı, yaşı ve son nefesi mühürletilen tahta parçaları.
mezarlıklar sessiz denilir ama bütün gözyaşlarının asıl evidir.
ölü bedenlerden yükselmeyen ses, nefes alan bedenlerden yükselir.
acımasız insanoğlu, kendi kazdığı çukura, yine en sevdiklerini yerleştirir.