Emrah Kurul'un okuduğum ilk kitabı oldu. Kendi ifadesiyle ilk hikâye kitabı çalışması.
Yazarın cümleleri çok duru, üzerlerinde özenle çalışıldığı açıkça görülüyor. Akıcı ve rafine bir metin var ve sonuç olarak; takılmadan, akıcı bir okuma yapmak isteyen okurlar için okur-dostu bir kitap ortaya çıkmış.
En çok içine girebildiğim, diğerlerine göre daha bir keyifle okuduğum hikayeler; İman Kâğıdı, Bir Ölüm Bir Kalım, Düğme Kavanozu, İzmarit ve Bereket'te Bir Cumartesi oldu.
Hikayelerde folklorlaşan ve ekseriyetle de batıl hale gelmiş inançları, taşradaki yerel yaşam ve konuşma biçimleri, bir emekçinin rutin hayatı, birlikte sessizliği paylaşan insanların yıpranmış ilişkileri, yazar ve hikâye kahramanı ilişkisi ve edebiyatın mutfağından gelen bir yazarın kuvvetli bir kalemine rastlıyoruz.
Kendi adıma tek şikâyet edeceğim husus ise, metinde geçen az duyulan yer isimleri ve genellikle pek bilinmeyen maltız, mirav, kadarak gibi kelimeler için aynı sayfalarda kısa dipnotlar konmamış olması.
