Eğer bahsedilen iyi hål kendisinde olmadığı hâlde sırf nefsânî gereklerden dolayı muhib ya da mürid olunursa bunun devamlılığı yoktur. Bu gibi kimseler küçük bir şeyden hemen şüphe, inkâr ve nefsin boş arzularına düşerler. Bunlar Hak yolunda irşad edilip muratlarına kavuşa- mazlar. Ariflerin ve evliyanın meclisinden ve hâlinden mah- rum kalırlar.