Kendimle bütünleştirdiğim bir alıntı
Ayıp ve anlamsız bir şüphecilik içinde kendime hayran olur dururdum. Bunu farketmek ne kadar küçük düşürücü! Nasıl da küçük düşürücü! Aşık olsaydım bundan daha sefil bir körlük içinde olamazdım. Ama aptalca hatam aşk değil gurur oldu. Daha tanışır tanışmaz birinin tercihi olmaktan hoşlandım, öteki tarafdan ihmal edildiğime gücendim; her ikisi hakkında da önyargılı ve cahilce davrandım, aklı bir kenara bıraktım. Meğer bu ana kadar kendimi tanımıyormuşum.
Sayfa 200 - Tutku yayınları
·
1 artı 1'leme
·37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.