Kalp kalp kalp...
“Ne?” diye sordu, sersemlemişti.
Bunun en berbat şekilde çizgiyi geçmek olduğunu bilerek ama daha fazla dayanamayarak ona doğru uzandım ve yanağını tuttum. Baş parmağımla yumuşak, pembeleşmiş cildini okşadım.
“Sendin Larkin, beni gülümseten şey…hepsi sendin.”
Sayfa 247 - RenKitabı okudu
·
285 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.