Bəzən biz xoşbəxt olduğumuzu hiss etmədən xoşbəxtlik içində yaşayırıq. Ona görə də belə günlərimizin qədrini yalnız onları itirəndən sonra bilirik teessuf ki...eyni ile Leyla da oldugu kimi..men hele bitirmemism ,ama cox agir bir kitab olduguna tamamile qatiliram. nedense bu kitabi oxuyanda ermeni vehsiliklerin xatirlayiram,onlarin bizim qadinlarimiza,qizlarimiza cekdirdiyi ezablar,isgenceler gelir gozumun onune,bu sebebdendir ki kitabi cox erteliyirem oxumaga,biz onlari oxudugumuz zaman ne hissler keciririk,bes onu canli canli yasayanlar ne cekir?! Allah dusmenime bele gostermesin deyerdim...