insanlar ya birlikte var olacaktı ya da farklı kutuplara ve sınıflara bölünmüş biçimde yok olacaktı. Ne ironik ve acıydı ki İnsanoğlunu varoluş sahnesinde bir araya getiren etmen, kurduğu medeniyetin doğal bir gelişim aşamasi değil, dünya dışı bir düşmanın topyekûn tüm gezegeni tehdit ediyor olmasıydı. Çocuksu ve saf olan her duygu ayni zamanda birlestiricidir, ilginçtir fakat korku da böyledir.
Sayfa 393
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.