Yazar ilk etapta Mevlana'ya düzdüğü methiyelerle "birkaç örnek görsek de biz de anlasak" diye düşündürtse de düşüncesinde haksız olmadığını kanıtlıyor.
Kişisel gelişim, spiritüalizm ve psikoloji kitapları okurken kendi hayatından veya duyduğun olaylar ile bağdaştırabildiğin kadar sana katkısı var. Mevlana da bunu biliyor olacak ki karşısındakine "sen" diyerek değil, onun içindeki çocuğa hitap ederek, egosunu zedelemeden tavsiyesini veriveriyor.
Günümüzde "ben zaten en iyisini bilirim" anlayışıyla birçok insan birbirinden tavsiye veya öneri duymak istemiyor, bu durumun da gölge yanlarının kişideki etkisini arttırdığı ve yerinde saydırdığının kanaatindeyim.
Hem kitap kolay okunsun, hem dinleneyim hem de tefekkür edeyim düşünceniz varsa belki de şans verilmeli.