Çocuğun yüzünü fark edince irkildim - ilk gelişimde gözümden kaçan şeyi. Bakıp da anlamadığım şeyi.
Rhysand'ın yüzüydü. Ten rengi, gözleri...tıpkı Rhysand'tı.
Ama dolgun, iri dudakları... Benim dudaklarımdı. Babamın dudakları.
Kollarımdaki tüyler diken diken oldu. Oymacı selam verme için başını eğdi - hem selam vermek, hem de onaylamak için. Fark ettiğim şeyin ne olduğunu anlamış gibiydi. Daha önce kime baktığımı ve şu anda kimi gördüğümü.
Yüce Lord'un oğlu. Oğlum. Oğlumuz. Elbette ona hayat verecek kadar yaşayabilirsek
·
1 artı 1'leme
·89 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.