Efendiler,görüştüğümüz kişi veya kişiler bizimle düşünce ve görüş birliği yaparak ayrılmıştı. Fakat,İstanbul Meclisi'nde,"Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti Grubu"diye bir grubum kurulduğunu işitmedik. Niçin?Evet,niçin?Buna bugün cevap isterim!
Çünkü Efendiler,bu grubu kurmayı vicdan borcu,millet borcu bilmek durum ve kabiliyetinde bulunan efendiler inançsızdılar...korkaktılar...cahildiler.
İnançsızdılar;çünkü milli davanın ciddiliğine ve kesinliğine ve bu davanın dayanağı olan milli örgütün sağlamlığına inanmıyorlardı.
Korkaktılar;çünkü milli örgütten olmayı tehlikeli görüyorlardı.
Cahildiler;çünkü tek kurtuluş dayanağının millet olduğunu ve olacağını takdir edemiyorlardı. Padişah'a dalkavukluk ederek,yabancılara hoş görünerek,yumuşak ve nazik davranarak büyük amaçların gerçekleşebileceği gafletini gösteriyorlardı.
Bundan başka,efendiler,nankör ve bencildiler... Milli ülkü ve milli örgütün kısa bir zamanda sağladığı şeref ve varlığı küçümsüyorlardı. Ortaya çıkan bu durum ve varlığın kolayca elde edilmiş olduğunu sanıp şüpheye düşerek çirkin gururlarını tatmin sevdasına düşüyorlardı...
Sayfa 316Kitabı okudu
·
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.