"Bilmiyorum, Bob," dedim, "tembelliğin de iki çeşidi var. Bir 'hiçbir şey yapmak istememek' var, bir de 'tutkularını yitirmek' var. Bir işe giriyorsun, bir süre bunu yapacağını düşünüyorsun, sonra o süre uzuyor da uzuyor. Bir sıçrama yapmak için biraz paraya ihtiyaç duyuyorsun. Nereye sıçrayacağın konusunda da çok net bir karar veremiyorsun. Sonra belki bir girişiyorsun, birkaç mektup gönderiyorsun, insanlar da senin tecrübelerini öğrenmek istiyor, neler yaptığını soruyor. Muhtemelen seninle hiç uğraşmak istemiyorlar bile, istiyorlarsa da en dipten başlaman icap ediyor, çûnkü hiçbir şey bilmiyorsun. O yüzden de olduğun yerde kalıyorsun, hatta kalmak zorundasın neredeyse, çok da sıkı çalışıyorsun, çünkü işi biliyorsun. Artık genç değilsin ve elinde olan tek şey bu."
Sayfa 124Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.