Kitabı okurken ilk başlarda sıkılabilirsiniz. Kitabın merkezinde olan Erich Serno olayları, kişileri, yerleri ve bölükleri karıştırdığından sürekli dipnotlar ile düzeltmeler yapılmış. Kitap okurken dipnot okumaktan hiç hoşlanmayan biri olduğumdan okutken çok yorucu ve sıkıcı geldi. Okumaya devam ettikçe Serno'nun anlattıkları sallamasyon galiba diye düşünerek sadece dipnot okumaya başladım. Aslında kitap hazırlanırken dipnottaki bilgiler ile daha canlı ve okunaklı bir kitap olabilirmiş. Birinci Dünya Savaşı'nda Almanları sadece bir kaç komutanla, Yavuz ve Midilli kruvazörlerindeki fes giydik Osmanlı askeri olduk diyenler dışında "Almanlar bize ne yardım etmiş?" diye düşünüyorsanız bu kitapta teknisyeninden pilotuna birçok Alman'ın, müttefiklik gereğide olsa Osmanlı semalarında Türk pilotları ile beraber savaşan dövüşen hatta ölen Alman askerlerini okuyacaksınız. En ilginci zeplinin kullanıldığını hatta İstanbul semalarında halka cesaret vermek için uçurulduğunu okuyup resimleri gördüğümde ortaokul ve lisede okuduğum tarihin ne kadar boş olduğunu anladım. Çanakkale hariç anlatılmayan cepheler, Almanlar yenilince bizde yenilmiş sayıldık bahaneleri.... Gençliğimizin böyle sığ bir tarihle geçmiş olması ne kötü.