Neden olmasın?Etrafımdaki her şey monoton ve renksizse bile,içimde bir fırtına,bir mücadele,bir trajedi yok mu?Bana sahip olan bu sabit fikir,bana her saat,her an,yeni bir biçimde,tarih yaklaştıkça daha iğrenç ve daha kanlı bir şey sunmuyor mu? Neden bulunduğum terk edilmiş durumda şiddetli ve yabancı hissettiğim her şeyi kendi kendime anlatmayı denemyeyim?
Sayfa 71 - Olimpos Yayınları
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.