Bir ulus, büyük bir felâkete uğradığı, korkunç bir tehlike karşısında bulunduğu zaman bireylerindeki kişilikleri yutar; o zaman kamunun ruhunda yalnız "ulusal bir kişilik" yaşar; bütün yüreklerde bu "ulusal kişiliği" sürdürmek ve yaşatmak istediğinden başka bir duygu kalmaz. Bu karışıklık arasında, bireyler kendi özgürlüklerini değil, uluslarının "bağımsızlığını" düşünürler. İşte o yüce duygu ve karışık olan bu kutsal düşünceye, "ülkü" (mefkûre) denir ve bu bunalımlı döneme de, "döllenme dönemi" adı verilebilir.
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.