Susup çevreyi dinliyorum. Derin bir sessizliğin içindeyim. O cam fanusta. O sınırı kırmalıyım. Harbiye’deki kız? Beynim onu mu istiyor? Yüreğim çatlayacak. Gözlerim alnımdan dökülen terle dağlanırken beynimdeki o iblisin sesini bastırmak için bağıra bağıra anlatmaya koyuluyorum: . oturduğumuz yüksek terastan üstüne düşen gölgeler . Sesim çıkmıyor, dilim… Gözlerimi kapatıyorum. İki hafta öncesinin görüntüleri kirpiklerimin arasında. Gaziantep’ten sonraki hiçbir şeyin önemi yoktu. Kız …