geçen sene okumuştum ilk iki kitabı, hiçbir şeyi unutmasamda tekrar en başından olayları yaşamak ve seriye öyle veda etmek istedim. okuduğum dönem dolayısıyla da yeri ben de ayrı olan kitaplardan. kurgu olarak ağır bir kitap ama Mutlu sayesinde sürekli espriye vurulduğu için daha çok eğlenerek okuyorsunuz kitabı. ilk yarısını okurken en ufak bir yerde bile duygulanıp ağladım beni çok etkileyen kitaplardan biri ya da benim aşırı duygusal olduğum bir ana denk geldi bilemiyorum. karakterlerle, en çok Helin ile yakından bağ kurdum, hepsinin acılarına ortak oldum ve aynı hisleri paylaştım bu yüzden ben de yerleri çok ayrı. hepsine üzülüyor, anlıyor ve çok seviyorum. seriyi sevmeyenler olabilir çok normal anlayabiliyorum, belki ben de puan kırabilirdim ama hiç içimden gelmiyor. kurgu güzel iyi düşünülmüş ve yaşananlar ağır, yürek burkuyor. yazarın kalemini de seviyorum gayet iyi, betimlemesi her şeyi tam ayarında. ikinci kez okuduğum ve her şeyi hatırladığım için olabilir sıkıldığım yerler oldu ama genellikle aynı hislerle ve aynı heyecanla okudum. bu türde okumayı seviyorsanız bir şansı hak ediyor diye düşünüyorum. illa ki kendinizden parçalar bulduğunuz bir karakter olacaktır, belki şimdi olmasa bile diğer kitaplarda çünkü hepsini zamanla daha yakından tanıyor ve geçmişlerine iniyoruz.
