İnsanın kendi nefsinden nefret etmesi kadar dünyada azap verici bir şey yoktur sanmıyorum! Yıllarca rollerine, yalanlarına aldandığımız bir arkadaştan "adiliğini, alçaklığını sezince" hemen ayrılırız. Aşk da böyle... Mabut gibi taptığımız vücudun bir lekesini keşfedince birdenbire soğur, hatta ona düşman kesiliriz. Fakat kendimize ne yapabiliriz? Hiç! Ahlak telakkisinin ruhumuzda tutuşturduğu "iyilik, doğruluk, güzellik" ideali yavaş yavaş kararır.