açıkçası inanılmaz büyük beklentiler ile başlamıştım bu kitaba. ataerkil toplumda yaşayan bir kadın birey olarak feminizm ile alakalı romanlar okumak bana hep çekici gelmiştir. üstelik bu roman okuyucularına yalnızca kadınların olduğu ütopik bir dünya sunuyor ise..
öncelikle kadınların olduğu bu dünyada cevapsız kalan binlerce soru oluşu beni rahatsız etmedi değil. fakat sonuç olarak ütopya okuyordum, pek takılmak istemedim. fakat daha çok rahatsız olduğum ve anlamsız bulduğum bir konu vardı ki yazarın ülke hakkındaki bilgi verimlerini bölük pörçük yapmasıydı.
mesela, eğitim düzeyinden bahsederken aniden beslenme şekillerine dönüyordu. e bu da hayli yordu beni.
bir kadın olarak, erkeklere kıyasla tek farkımızın yaratılıştan gelen güç olmasını diliyorken kadınları öveyim derken göven bu kitabı ben maalesef beğenemedim..
