Yaşadığım hikâyeleri yazmak istesem yazamam, anlatmak isterim. Anlatmak da değil beraber yaşayalım isterim. Dahası hissedelim isterim. Aborjinler sabah kalktıklarında, güneşe doğru dönüp şükrederlerdi. İnsan ki kalbine, secdeye, şükretmeye, merhamete, Rabbine dönmeli. İnsan ki bir kınalı avuca, merhametli omuzlara sığınmalı… İnsan ki sevginin, ihanetin, arzunun, nefretin, öfkenin, şefkatin, merhametin… İnsan ki arzın merkezi.
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.