Yılın son günlerinde ben bir kitap bitirdim, 1984..
Defalarca yarım bıraktım, aylarca hatta yıllarca erteledim ve kaçtığım o kitabı bugün bitirdim. Müthiş bir distopya eseri. Bilmiyorum her kitap okuduktan sonra bir boşluk oluyor içimde. Son cümleyi son paragrafı defalarca defalarca okuyorum. Bugün yine aynısı oldu. Sevgi.. çok başka çok fazla insanın içini ısıtan bir şey böyle olmamalıydı. Parti bu kadar kontrolü elinde barındırmamalı. Nefes nefese kaldım bitirdikten sonra. Winston'un bir farkı vardı o insanlardan o da onların arasına karışmamalıydı. Hayır inanmak istemiyorum zihnimizi kimse yönetemez. Winston çok acı çekti ama başarmanın bir yolu olmalıydı.Bir çıkış yolu bir kaçış yolu.. İnandığını, bildiğini, zihnini, aşkını, sevgisini elinden almamalıydılar.
Winston umuttu, Winston ışıktı, köle olmuş koyun olmuş toplumda o ışıktı, parlayan tek yıldızdı. Kabullenmek istemiyorum.
Hayır hiçbir güç sevenleri ayıramaz.
Aşk her zaman var, var olacak. Zorla yaptırılan, işkence ettirilerek yapılan dayatmalar yüzünden söylendi bazı şeyler. (101 numaralı oda)
Zorla dayatıldıktan sonra söylenen sözler sizin yüzünüzden onlar sadece sanı, siz öyle biliyorsunuz. Zorla dayatılan şeylere sen yaptın, sen söyledin sen düşündün diyemezsiniz. Onlar sizin düşünceleriniz.
Hayır aşk var aşk her zaman vardı.
2+2=4 eder
Gördüklerimiz unutturulamaz.
Zihin kontrol edilemez
George Orwell şaşırtmıyor mükemmel
·
221 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.