Karamsar düşünürlere baktığımız zaman yaşamın,çabanın ve anlamın saçma olduğu sonucuna varırız. Post-modern yaşantı daha bireysel bir yolda ilerlerken yanında "umut" söylencesini de geliştirdi. Varoluşçuluğun "insan kıymetlidir" vecizesini yanlış yola saptırıp "sen" öznesi içinde eritirek insanı her şeyi yapabileceği ya da başarabileceği yalanına inandırdı. Oysaki aslolan yaşamın kendisidir. İnsan her şeyi başaramaz. Bunu kendisine itiraf edemeyen insan, başkalarının başarılarıyla övünür ve aslında "umut"un olmadığını her şeyi yapabileceği aldatmacasıyla kendisine itiraf eder. İnkar ve itiraf birbirini mecburen kabul eden , biri ötekinin varlığına muhtaç olan olgulardır.