Ufak bir parça...
Her şey anlık.
Başardıklarının hiç biri hiç yaşanmadı, içindeki çocuk hala köy çöpleride, oynuyor cam kırıklarının içinde.
Akmış zaman, kaybolmuş huzur bulduğun o tek yer de. Ve Ardından yalnızlığın.. kusurdan ibaret saydığın bedenin, her gün uykuyla eder olmuş ziyaret o çocuğu, elinde küçük bir parça cam ile.
Alışığız küçüğüm zarar vermeye bile bile.
Bu yüzden uyumalıyız bir an önce bir daha uyanmamak üzere.
Uyu, küçüğümüzü etmeliyiz bu gece ziyaret.