ve Kül geldin ... geçtin yemin et şaraba uzanan ellerinin üstüne yas tuttuğun her acı saklar mı kendini ah yabani gözlerine kına yaktığım sevgili dilsiz bir dağ döner mi yüzünü kendine ışığına su, yoluna sokak olduğum sevgili hiçsiz bir aşk kanar mı kendine yokluğun gibi bir buluttur omuzunda taşıdığın anıların zincirsiz özlemi öfkesine esir düşmüş göçebe ırmakların sevdasına yenik şahit olur belki yaktığın bütün kitapların yabancı ağrısı belki ayak izlerine yetim kalırız gidişinin mevsimi gibi belki de hiçsiz bir aşk kanar yokluğuna susuşmuş bir ben gibi kaçarken sığındığın yol üstü acılarına adanmış öykü gibiyiz şimdi kenarı tutuşmuş ağzının taşıdığı küllenmiş ayrılıklarına benzeyen ve avlusunda yara sardığın yeminsiz kalbinin sıvasız duvarlarında herkesin sureti benzer miydi gölgesine ışıksız ömrümüzün akşamı gibi hangi gece bilir sahibini sabahına varmadan kör kütük ayrılıklarla yatağın hangi yanı dağınık sere serpe ve sonrasız bir geçitte doludizgin doğurduğun her sancıyla sır dediğin tenine nasıl gebe kalınır ki apansız sualsiz özlemin insafına kaldı terk edilmemiş sabahsız tutkularımız mühürsüz şarkılar bir başka yanar ardından döktüğüm suların ko(r)kusu gibi öykümüz yarım kaldı, öykü olduk yarım kaldık zamanın yırtık mendili gibi geç/tin … gittin

Üç Heceli GeceNejdet Şeker · Klaros Yayınları · 202316 okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

dilhunn