“Ah yarabbim, dünle bugün… hayat o hayat, manzara o manzara, güneş yine eski güneş, sema yine dünkü sema… fakat her taraf bugün nasıl gülüyor, her şey, her taraf nasıl pürneşe… çünkü ah yarabbim, çünkü dün yalnız seviyordum… bugün biliyorum ki seviliyorum…
bugün dünyanın niçin yaratıldığını, bu semaların, bu yıldızların, bu insanların, hatta Allah’ın bile neden var olduğunu anlıyorum… hep aşk, yalnız aşk için… aşk olmasa hiçbir şey olmazdı; bütün varlıklar, bütün zerreler yalnız aşkı soluyor ve yalnız aşk için yaşıyor. çiçekler renk ve kokularını, yıldızlar gülümsemelerini, kuşlar nağmelerini, deniz dalgalarını, sema bulutlarını, rüzgar titreşimlerini hep aşk için bildiriyor.”
