-Bilmiyorum, dedi tekrar.
-Neyi?
-Oradaki hayata dönülür mü bir daha?
-Niçin dönülmesin? diye sordum.
-Kolay mı? dedi Pawlawski.
-Ne demek istiyorsunuz?
-Yıllar yılı kımıldamadan, hep aynı yerde yatan bir kayayı devirip, o kayanın dibine baktınız mı hiç, bayan Teresa?
-Yok bakmadım ama ne demek istiyorsunuz?
-Devirip de bakınız. O kayanın dibindeki toprak çürük olur. O kayanın dibinde toprak besinsiz olur! Yılanlar, solucanlar oymuştur o toprağı... İşte hayat da, bizim hayatımız da yıllar yılı ağır bir kaya gibi kımıldamadan yattı orada. Kim bilir, yandığı belki iyidir. Bizden sonra oraya gelenler için hayat başka olacak, bizim hayatımıza benzemeyecek, bayan Teresa!
Sayfa 171Kitabı okudu
·
167 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.