Papatya: Yağmur alnıma vurur, her sorağım bîçâre; Her rûyamın göğsünde, yalınayak, ıslaksın... ’Kalk’ desen kalkacağım; gür nefesle, yekpâre Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın? Malıhûlya tutağı, sürgülendiğim menzil; Dilim, damağım kurur, tutuşur içten mahfil. Düşeceğim ’düş’ desen, bağrına kandil kandil; Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın? Yüksünmeden taşırım, zerre zây ilâmını; Yüksünmem, sabahleyin duyunca selâmını. ’Yık’ desen yıkacağım, nice âşk kelâmını, Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın? Deme bana sabırdan sükûnete râm, kaçak; Gözlerim gözlerinde alevden daha koçak. Geleceğim ’gel’ desen günlenip, salkım saçak Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın? Sarıp da sarmalamaz, her sîne, bağır beni; Yürekten bilmedikçe kör, dilsiz, sağır beni. En telâşe hâl ile son defâ çağır beni, Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın?

Yağmur alnıma vurur, her sorağım bîçâre; Her rûyamın göğsünde, yalınayak, ıslaksın... ’Kalk’ desen kalkacağım; gür nefesle, yekpâre Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın? Malıhûlya tutağı, sürgülendiğim menzil; Dilim, damağım kurur, tutuşur içten mahfil. Düşeceğim ’düş’ desen, bağrına kandil kandil; Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın? Yüksünmeden taşırım, zerre zây ilâmını; Yüksünmem, sabahleyin duyunca selâmını. ’Yık’ desen yıkacağım, nice âşk kelâmını, Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın? Deme bana sabırdan sükûnete râm, kaçak; Gözlerim gözlerinde alevden daha koçak. Geleceğim ’gel’ desen günlenip, salkım saçak Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın? Sarıp da sarmalamaz, her sîne, bağır beni; Yürekten bilmedikçe kör, dilsiz, sağır beni. En telâşe hâl ile son defâ çağır beni, Bir emir cümlesinden, bu kadar mı uzaksın?

Kitabı okudu

Belemir Hakan İlhan Kurt

98 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Papatya