"Ölümüm sana acı veriyor olsaydı, asla ölümü düşünemezdim." Stefan Zweig-dan oxuduğum digər iki əsərdən fərqli olaraq, bu əsər öz axıcılığı ilə seçilirdi. Adəti üzrə hər bir əsərində olduğu kimi, bu əsərdə də yazıçının özünəməxsis yazı tərzi xüsusilə seçilirdi. Əsərdə bir qadının bütün ömrünü əhatə edən duyğuları və bu müddət boyu bu duyğulara sadiqliyi, sevdiyi adamın hər ad günündə ona ağ güllər göndərməsi, lakin bütün bu müddət ərzində ayrı olmadıqları zamanda belə öz duyğularını, demək istədiklərini sadəcə ürəyində saxlaması və bütün bunları son bir məktubda açıqlanması xüsusi bir bədii dillə oxucuya çatdırılır. Hər bir oxucunun oxumasını tövsiyə edirəm. "If my death was causing you pain, I would never think of death." Unlike the other two works I've read by Stefan Zweig, this one stood out for its own speciality. As usual, in this work, as in every work, the writer's unique writing style stood out. In the work, the feelings of a woman covering her whole life and her loyalty to these feelings during this period, the fact that she sends white flowers to the person she loves on his every birthday, but even when they are not apart during this time, she just keeps her feelings and what she wants to say in her heart, and all this is revealed in a last letter, all of them conveyed to the reader in a special artistic language. I recommend that every reader should read it.

Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224bin okunma

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.