"...Yalnız hiçbir zaman ele geçiremeyeceğim bir şey var, o da ebediyen yitirdiğim aşkımdır, son günüme, son nefesime kadar Asel'i ve aramizda geçen güzel şeyleri anımsayacağım." İlyas böyle diyerek sustu, başını önüne eğdi. Sonra şunları ekledi
"Ayrılacağım gün gölün kıyısına giderek o tepenin üstünde durdum. Tiyen-Şan Dağları'na, Isık Göl'e veda ediyordum. Elveda Isık-Gölüm, bitmemiş türküm benim! Mavi dalgalarını, sarı kumlarını yanımda götürmek isterdim ama gücüm yetmez buna.Sevdiğim kadının aşkını götüremediğim gibi seni de götüremem. Elveda Asel! Elveda al yazmalım, selvi boylum! Elveda sevgilim, aşkım Mutlu olman dileğiyle!"
Sayfa 139 - Ketebe yayınları
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.