Kimin kölesiymişim dilim saf, elim yanık
Ruhu samanyolunda, kafdağındaymış teni
Abartılı bir cümle kursam, değil karanlık
Mum ışığında bile taşıyamazsın beni
Çölümde çiçek olur senin bahçendeki kum
Saçını rüzgâra ver külümün rengi sarsın
Bir kaktüse dokunsam dökülür bin bir tohum
Sen beni, abartarak öldüğüm gün anlarsın
·
494 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.