Postmodemizmle ilintilendirilen ve en sık anılan özellikler şöyle sıralanabilir:
1-Batı modernliğinin bilim, hümanizm, sosyalizm vb. nosyonlarla imtiyazlı evrensellik iddialarının yaslandınldığı temel üst-anlatıların sakat olduğunu ve entelektüellerin kendinden emin yasa koyucu rolünü terk edip yorumlayıcı rolüne soyunmasından ötürü yerel farklılıklara daha duyarlı ve daha az gösterişçi bilgi tarzlarına yönelmemiz gerektiğini öneren felsefe, toplum ve kültür teorilerinde temelcilik karşıtı bir konum.
2-Yerel ve bölgesel olanın bu şekilde imtiyazlı kılınması akademi içerisinde, entelektüel ve sanat çevrelerinde simgesel hiyerarşilerin demokratik ve popülist bir çöküşüne tercüme edilir ve böylece sözgelimi yüksek kültür ve popüler ya da kitle kültürü arasındaki, sanat ve gündelik hayat arasındaki ayrımlara itiraz edilir.
3-) Sözcükler karşısında görsel imgelere, ego'nun ikincil süreçleri karşısında birincil süreçlere ve izleyicinin mesafeli değerlendirmeleri karşısında nesneye gömülüp gidilmesine ağırlık verilişinde belirgin olarak görülebileceği gibi söylemsel kültür biçimlerinden figürel kültür biçimlerine bir geçiş vardır.
4-Bu boyutlar "postmodem derinliksiz kültür" ibaresinde ve düzenli tarihsel gelişme nosyonunun yerini geçmişin esaslı bir düzen ya da değer yargısı üretilebilecek bir noktanın keşfedilmesine izin vermeyecek şekilde bitimsizce çoğaltılan ve simüle edilen imajlar, fragmanlar ve gösterilerin bir yığışımı olarak algılanışına bırakması gerektiğini belirten nosyonda özetlenir.