Tahsin Yücel 'in dilinin ağır eleştirildiğini biliyordum da, bu kadar kötü vuracağını tahmin etmemiştim. Bunca Arabın ve neredeyse diyalogsuz öykünün onsuz daha çok tat verip vermeyeceğinden emin değilim ancak Türkçesinin, hele de Rekin Hoca başta olmak üzere, dilin üstatları yanında "lezzet katili" olduğunu -gönül rahatlığıyla değil- büyük bir iç sıkıntısıyla söyleyebilirim. artık 80.-90. sayfalarda cümlelerini not almaya başladım. Aşağıya onları bırakıyorum, yazıklar olsun diyorum, niyeyse hep de Fransızcası iyi kalemlerin Türkçesi ağdalanır böyle, sinema kitaplarında da Oğuz Adanır temsilcisidir. Görelim:
------------
Tutuklunun ikinci devinisinde, hazır durumda doğruldu. Arap, nerdeyse bir uyurgezer devinisiyle, kollarının üstünde ağır ağır doğruluyordu. (S.76)
Jonas'ın sağ eli kımıltısızlaştırılıp da en sonunda can sıkıntısından aşka ilgi duyması için, Rateau'nun, arkasında dostu, fazla hızlı sürdüğü motosikletle kaza yapması gerekti. (S.84)
Böyle bir iççağrı Jonas'ın devinimsizliğe ve üstünlüğe olan eğilimiyle çok güzel uyuşmaktaydı. (S.84)
Baba, çocuğunun ciğersel yeteneklerine hayran durumda, hemen onu pışpışlamaya koşuyor, çok geçmeden de yerini karısı alıyordu. (S.89)
------------
Ciğersel bir devinimle haykırmak istedim ancak Yücel tarafından kımıltısızlaştırılan iççağrım beni susmam için pışpışlıyordu...
