"Maximilien," dedi Kont, "kaybettiğimiz dostlarımızın ruhları toprağın içinde dinlenmiyor, onlar yüreğimize gö- müldüler ve her zaman onların yanında olmamız için böyle olmasını Tanrı istedi. Benim bana daima böyle eşlik eden iki dostum vardır: Biri yaşamın, diğeri ise aklımın bana verdik- leri. İkisinin ruhu da içimde yaşar. Tereddüde kapıldığımda onlara danışırım ve bir iyilik yaparsam, bu onların tavsiyele- ri sayesinde gerçekleşir. Yüreğinizin sesine danışın Morrel ve ona, bana surat asmaya devam edip etmeyeceğinizi sorun."
Sayfa 1487Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.