Fournier in Kasım okumalarımda üç kısacık kitabından biri,otopsim. İnsanın öldükten sonra kendi cesedinin üniversite de öğrencilerin araştırma yapmasına teslim etmesi nasıl olurdu.ölmüş ama canlı her yapılan işlemde organlarıyla ona hatırlattıklarında anılarıyla acılarıyla,neşesiyle her şeyiyle dalga geçebilmesini biraz gülerek biraz da içimiz burkularak okuyoruz.Fournier in işi bu , duygulara dokunmak bazen de olduğu gibi biz okuyucuya bırakmak o duyguyu,usta kaleme devam diyorum,keyifle okumalarınız olsun.
