bir meleğin kanat sesleri örtmüyor üstümüzü
alnı secdede kalmış bir Kürdün âhına benziyor dudaklarındaki gülümseme
bozuk bir kum saati gibi; tıkanıyor zaman.
geçmiyor.
alevler öpüyor bir atın nal seslerini.
1925’in yazından bir mektup geliyor:
şeyhimiz darağacında güller açtı.