395 syf.
10/10 puan verdi
Kitabı ilk okumaya başladığımda çok fazla ayrıntılar sıkıcı gelmeye başlamıştı. Hatta yarıda bırakıp okumamayı bile düşünmüştüm. Yine de bir şans vermek istedim. Ve okudukça kendimi olayların içinde hissettim. Kâh güldüm, kâh ağladım. Her cümlede kendimden parçalar buldum. Kitabı bitirince garip bir hüzün vardı içimde. Sanki o olayları ben yaşamışım gibi. Yazarın kitaplarından ilk okuduğum kitap bu oldu. İyiki de okumuşum. Kitabı bitirdikten sonra kendimi dinledim. Kendimi dinlerken yoruldum. Yazarın da dediği gibi,
"İnsan en çok kendisini dinlerken yorulur."
"Haklısın. Ruhumun içinde usulca büyüyen başka bir ruh var; ben ona mukavemet gösterdikçe etrafında dönmeye başlıyorum, tıpkı senin gibi. Bir olmalıyız. Belki birbirimize çarparak durabiliriz." demişti Gülbadem sevdiğine. Aşk, onun için her şeyi göze almaktı, ölümü bile...
Uzakların Şarkısı 
Kaan Murat Yanık
·
32 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.