Öncelikle uyarayım bu bir incelemeden çok öz değerlendirmeye kaçabilir. İlk kez okudugumda liseli bir ergenken şimdi kendi ayakları üstünde duran gelisimini tamamlamış bir yetişkin olarak bu kitapta o zamanlar ne buldugumu görmek istedigim icin tekrar okudum. Liselilerin utangaç sözsüz aşk beyanlarını,kendi kendine gelin güvey olmak gibi dönemlerini hepiniz az çok anımsarsınız.Hepimiz yaşadık.İşte o zamanlar böyle kelimesiz iletişimlere çok manalar-mesela aşk- bulurken bir anda beliren dört dörtlük erkek(!) figürü hepimiz için etkileyiciydi. Dürüst olmam gerekirse bu sefer okudugumda basta bu sonsuz belirsizlik bulutları ve lüks jestleri beni gercekten rahatsız etti.En tekinsiz karakterin ısrarla güven üstüne bir ilişki kurmaya çalışması çok ironik.Eğretiydi. Annesi gerçekten haklı.Erkekler basit varlıklar.Dedikleri ima ettikleri şeye çıkıyor ve ben okurken duygulara dair bir ima hiç görmedim.Değişme isteği klişe.Kırmızı'nın elli tonu gibi bir adam. Kitap boyunca Ana'nın mantıklı yanını böylesi görmezden gelmesi sinir bozucu ve işin kötüsü bu ahmaklığından değil. "Bir asırdır süren şeyi neden değiştireyim?"

Grinin Elli TonuE. L. James · Pegasus · 201310,3bin okunma

·

342 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Serap Kamacı