Bir çoğumuz bir Kadını yada bir Erkeği sevdik. Belki onun için çok üzüldük ve acılar çektik. Kimilerimiz sevdiği için bir ölü gibi yaşadı. Kimilerimiz ise kimsenin vermediği sevgiyi ona göre verdiğimiz hale bir avuç hayal kırıklığından başka elimizde bir şey kalmadı. Bunlar olmuş olabilir. Fakat bu kitabı okuyup Şems ve Mevlana arasındaki güçlü duyguyu okuduktan sonra bizim yaşadığımız her neyse Şems ve Mevlana varken Aşk yaşadığımızı düşünmek bize büyük bir aptallık olarak gelecek. Bu kitabın sonunda gözyaşlarıma hakim olamadım. Sayısız işkence görmüş Hallacı Mansura sevdiği bir dostunu gül atmasından sonra Hallacın ; çok acı çekti bu bedenim fakat sevgilinin attığı bir gül kadar acıtmadı...
