Gönderi
Şeker portakalı ; Okumam gereken ilk kitap sen olmalıydın. Seninle ve içinde barındırdığın Zeze ile yıllar önce tanışmış olmam gerekirdi. Neden mi ? Seni çocukken tanımış olsaydım ben de yalnızlığımı seninle paylaşabilirdim Biliyor musun? Zeze, ben senin yaşlarında iken hiç arkadaşım olmadı, konuşup içimi dökebileceğim ya da etrafı keşfedebileceĝim bir olmadı. Konuşacağım bir Şeker portakalı fidanım bile olmadı. Bu yüzden hep içime kapandım, yaramazliklarimi bile sessizce gerçekleştirdim. Yakalanınca azarlandim, ağlatıldım ve hep susturuldum. Ama sen güçsüz değilmişsin Zeze konuşmuşsun, konuşurken karşında seni dinleyen iyi ya da kötü söylediklerine tepki verenler olmuş benim hiç öyle bir şansım olmadı Zeze. Aslında ben, sayfalarında sana yer veren kitabı okurken o sayfalarda sen olmak istedim Zeze.
Kitap mükemmel ötesi bir eser, karakterler ve karakterler için yazılan her bir cümle beni içine alıp uzun bir yolculuğa çıkardı. O yolculuğun bitmesini hiç ama hiç istemedim ama her şeyin bir sonu olduğu gibi Zeze ile olan yolculuğumda bitti. Güzel kalpli Zezem fakirlik bazen parasızlık değil, fakirlik bir çocuğun sevgisiz bırakılması onun yok sayılmasıda oluyor. Ama senin en güzel zenginliğin ne olursa olsun seni seven ailen olmuş...
·
36 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.