Ewr strana baranê dibêjin. Weke bîranînên salên mijokiyên her ku dûrî me diçin, şêrîntir dibin. Bi evîndarî dibare, bi xurtî dibare, bê şerm dibare, ewr in û helbestên xwe yên hovane dirêjin rûpelen zevîyên tî, gelo çi tê bîra van ewran heta ku razên xwe tev de di guhên vî şarê xilmaş de dibêjin ?