Günler, Aylar, Yıllar geçsede unutulmayacak bir yapıt
Ülkede çok büyük bir kuraklık meydana gelse nasıl ve nereye kadar dayanırdık acaba ? Ne yazık ki çok fazla dayanabileceğimizi sanmıyorum. Çünkü ülkemizde çiftçi sayısı ne yazık ki çok az. Şehirde yaşayan bizlerin yüzde doksanının toprak hakkında tek bir bilgisi bile yok. Balkonumuzdaki çiçeklere bile tam bakamıyoruz ki biz! Bir tweet okumuştum bir ara çocuk şey yazmış: “ Bilmem kaç derece çöl sıcağına dayanan kaktüs, bana dayanamadı.” Komik ama aslında çok acı değil mi? Ayda bir sulamaktan başka bizden hiç bir şey beklemeyen kaktüsü bile yetiştirmeyi bilmiyoruz. Büyük kuraklık olsa nasıl hayatta kalacağız peki? Neyi nasıl ekeceğiz? Öldürmeden ya da kurutmadan bir tohumu nasıl bir ekine çevireceğiz?
O kadar alışmışız ki her şeyin hazırına, o kadar rahatız ki! Kitaptaki 72 yaşındaki ihtiyarın yerinde ben olsam dedim okurken, herhalde üçüncü gün sefalet içinde ölmüştüm. (:
Bu akıcı ve sade bir dil ile yazılmış, 102 sayfalık harika kitap 
Günler Aylar Yıllar , 72 yaşındaki bir ihtiyar ile güneşten gözleri kör olmuş bir köpeğin kuraklıkta, bir minik mısır fidesi için verdikleri savaşı anlatıyor.
Yan Lianke o kadar güzel işlemiş ki konuyu, kitap kısa olduğu için çabuk bitiyor ve haliyle tadı da damakta kalıyor.
Bir ihtiyar ve kör köpeğin dostluğunun güzelliği mi dersin, bir ihtiyardan beklenmeyecek dahiyane fikirler mi dersin, dünyanın dengesinin bozuldukça insan üzerinde etkilerinin örneği olması mı dersin, yaşam savaşının bu kadar anlamlı olması mı dersin, ne dersin bilemem ama gerçekten okudukça yüreğimde fırtınalar estiren mükemmel bir yapıttı.
Sanırım hayatım boyunca “en”lerimin arasında duracak duygu ve anlam yüklü bir kitabım daha oldu. Kitabı bitirince şunu hissediyorsunuz; isteseniz de istemeseniz de 72 yaşındaki bir ihtiyarı ve kör bir köpeği ara ara özleyeceksiniz.
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.