Köyü dolaştım. Facianın en korkuncu, burada idi: Süngülenmiş veya yakılmış cesedlerin başındaki ağlaşma ve bağrışmalar. insanın tüylerini ürpertiyordu. Süngülenmiş memedeki çocukları kucağına almış bazı analar, saçlarını yoluyorlardı. Sanıyorum ki, yeryüzünde bu kadar acıklı bir sahneyi gören gözler, pek azdır. Biz, bu kanlı manzaranın karşısında, elem duymuş insanlardanız. insanların, iyi duygulardan yoksun kalınca, hayvanlardan daha
vahşi bir yaratık olabileceğini, ibretle seyrettik.