Gizemli Mektuplar (Picaso Lucci )
Mevsimim kar beyazım yarınım kara gözlerin.
Tutunmak hayata sarılmak birbirimize olmasada mektup bir anda canlanıyor tesellisi ile sesi o kadar gür ki beni kendime getiren duygumun mısra araları oralarda bir yerdesin sana yakın olmak hissediyor olmak bundan daha mutluluk tarifini yapamıyorum.
Şehirin orta göbeğinde yürüyorum senli sensiz bazen gözlerim gökyüzünü arşınlıyor sanki kimbilir orada bir yerdesin bilinmez merhabam ile yoluma devam ediyorum.
Kara mehparem ince bellim güleç yüzlüm şımarık kadınım.
İş aş derken yuvarlanıp gidiyoruz işte bize zaman ayırmak için yollarda kafa tutmak bu zamana ancak bu kadar gücüm yetiyor lütfen beni mazur gör sevdam sonsuz gökyüzüm... 
Milena'ya Mektuplar
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.