İnsanın bazen kendi sesini daha iyi duyabilmesi, düşünebilmesi ve kendisini keşfedebilmesi için yaşadığı dünyadan biraz uzaklaşması gerekir. Bu bazen zorlu bir yolculuktur, arada kalmışlıktır. Arjantinli yazar Sergio Chejfec Benim İki Dünyam'da bu iki dünya arasında sıkışmış 50li yaşlarındaki bir edebiyatçıyı ele alıyor. İsimsiz kahraman bir konferans için seyahat ediyor. Tek başına seyahat etmek onun için konferanstan önemli olan meditasyon gibi bir şey. Gittiği yerlerde hemen bir harita edinir ve o şehri özümsemek için sokaklarında kaybolur, yürüyüşler yapar. Amacı biraz da yalnız kalabilmektir. Yalnızlığı çok sever çünkü iç muhasebesini en iyi yalnızken yapabilmektedir. Okuyucu ile sohbet havasında ilerliyor gibi duran zorlu bir okuma bu. Basit bir doğa yürüyüşünde, bir insanın günlük telaşlarını, gelecek endişelerini okurken aslında sanat, felsefe, psikoloji, sosyoloji, biyoloji ve daha birçok konuyla ilgili düşünsel bir yolculuğa çıkarız. Zorluğu bundan. Bu tarz kitapları sevdiğimden beklentimi karşıladı. Yazarı da biraz araştırdım. İsimsiz anlatıcımız ile biraz benziyor gibiler. Chejfec de kendisini vatansız gören, aidiyet bilinci gelişmemiş ayak bir kent gezginiymiş. İspanyol bir yazar, Chejfec için "Vatansz düz yazıların kralı demiş" Hakkı var sanırım. Prospero serisinin 4. kitabı da böylelikle son bulmuş oldu. Okumanız dileğiyle.

Benim İki DünyamSergio Chejfec · Jaguar Kitap · 2019149 okunma

·

132 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve GELİR İNAN