Vatanından söz edilince nasıl birdenbire değiştiğini fark etti. Yalnızca yüzü kıpkırmızı olmamıştı, sesi yükselmiş, titremeye de başlamamıştı... hayır! Bedeni tümüyle öne çıkmıştı sanki, dudakları acımasız bir ifadeyle kasılmış, gözlerinin derinlerinde sessiz, sönmeyen bir ışık parlamıştı. Ülkesine gidişiyle ilgili konuşmaktan pek hoşlanmıyordu, ama Bulgaristan'la ilgili herkesle seve seve konuşuyordu. Hiç acele etmeden Türklerden, onların baskılarından, yurttaşlarının çektikleri acılardan, onların umutlarından uzun uzun bahsediyordu. Her sözcüğünde yıllar boyu birikmiş tek düşüncenin, tutkunun sesi duyuluyordu.
Sayfa 101 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.