Ey yüzünde nur kalmamış kişi! Kalbini temiz tut.Bulanık,kararmış ayna iyi göstermez.
Yarın,azaba müstahak olmamanın yolunu ara.Başkalarının ayıplarını arama.
Başkalarının ayıbını araştırmakla meşgul olan,kendi ayıplarını göremez.
Bende de aynı kabahat varken, kabahatinden dolayı bir başkasını nasıl cezalandırırım?
Kendi kusurlarını tevil için bin dereden su getirirken,başkalarına karşı müsamahasız davranman yakışmaz.
Bir fenalık hoşuna gitmiyorsa ondan, önce kendin uzak dur. Sonra komşuna "Yapma!" de.
Ben ister Hakk'a tapayım ister tapıyor görüneyim. Sen zâhirime bak...İçyüzümü Allah'a bırak! Zâhirim dine uygun ise artık eğrime doğruma karışma.İyi veya kötü, kalbimde olanı Cenâb-ı Hak senden daha iyi bilir.
Kim sevabının karşılığını senden bekliyorsa git onun günahına ceza kes...
Madem kârımın da zararımın da hamalı benim,iyi olmuşum kötü olmuşum sana ne!...
Oğlum! Cenâb-ı Allah bir sevabı on yazar.Sen de kimde bir hüner görürsen onun on ayıbından geç. Kimsenin bir ayıbını diline dolayıp da dünya kadar faziletini hiçe sayma...
Sa'di'nin kara kalpli düşmanları gibi olma ki onlar,yüzlerce güzel nükteye kulak vermez de ufacık bir kusur görünce feryadı basarlar.Çünkü kıskanırlar...Kıskançlıkları onların iyilikleri gören gözünü kör etmiştir.
Şeyh Sa'di-i Şîrâzî,BostanKitabı okudu
·
61 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.