Kalbimizin temizliğini, sadakatini, iyi niyetini kara bulutlarla örtmek kendimize yapacağımız en büyük kötülük değil mi? Merhaba! Hangi dönemde okunursa o döneme ait duygularınızı tazelersiniz. Yani şöyle anlatayım: Mesela bir ayrılık döneminden geçerken okursanız ayrılığın verdiği acıyı iliklerinize kadar hissedersiniz veyahut bir mutluluk döneminden geçerken okursanız daha önceki yaşanmışlıklarınızı hatırlatarak yüzünüzde bir tebessümle belirir o anılar... Bazı cümleleri ise insanı harekete geçirmeye teşvik ediyor, şöyle örnek vereyim: “Tutunmaya ihtiyacımız var” diyor devamında da ekliyor işte, “Peki sen tutunmak için fazla beklemedin mi?” Sence de haklı değil miyim, seni, duygularını, içinde saklı tuttuğun bir şeyleri harekete geçirmedi mi bu cümle? Yazarın kalemini sevdim, dili sade ve anlaşılır. Edebiyatı güzel biçimlendirip şekil vererek kelimeleri özenle seçip yerli yerinde kullanmış. Gönül kırgınlıklarıyla, keşkeleriyle, yıpratılarak acı veren satırlarıyla kendinizi görüp içinizi kalbinizi yakıp kül edecek. Edecek ki kor bir halde bulacaksınız benliğinizi, hayatınızı sorgulayarak. Unutma, ruhsal acı dünyanın en büyük cezasıdır. Güzel sevenlere rastlasın kalbiniz.

Ah KalbimMihriban Demircan · Müptela Yayınları · 202147 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nina